ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
آغاز راه عشق
در کوچه های بی کس تنهایی است
اندر میانه سوی کمی آید
پایان آن همان که سرآغازش
چهارشنبه صبح
دربند
لب رود
نون و پنیر و هندونه
چهارشنبه شب
پارک بعثت
چرخ و فلک
نیمکت
کوچه ها
دیگر راهی میشویم
تاب هنوز می جنبد
و سایه کودکی بازیگوش که هرگز بزرگ نشد.
بیا به یاد کودکیهایم
و برو با رویایی از آنها.
چون بادکنکی که در آن آب میریزند
گردن میکشیم و شکم پیش میدهیم
از سرمستی
از خودخواهی
و ناگهان میترکیم
چون موجیم
سینه سپر میکنیم
و بالا میرویم بالاتر
مغرور و مغرورتر
و سینه سپرتر
اما ناگهان در آرامش و وقار صخره هیچیم
چون غباریم
به هر گوشه نشسته
چون حبابیم
به تک رنج شکسته
همچو خاریم ز خواری شده خسته
و چو خاشاک ز هر باد گسسته
ما که ایم ؟
ما چه ایم ؟
تا کی در این پوچی ؟
تا کی در این بی هدفی ؟
یا در پی قله ای که در پسش تاریکی است ؟
دره ای عمیقتر از همه قله ها
اینجا هرچه قله ها بلندتر دره ها عمیق ترند
مقصد نزدیک است
مقصد دور
قله ای را باید
که صعودش بی فرود
فتحش بی تکرار باشد
که آنسویش دره ای نباشد
دیواره ای را باید
که نوردیدنش فقط از تو می آید
و تنها یکبار صعود خواهد شد
سر طناب و اکتشافی
و بدست یکنفر
و آن تویی
و حمایتچی
خدا
اکنون که تو میخواهی نباشی
تهران دیگر برایم ته ران هم نیست
شاید تو تنها کسی بودی که میتوانست مرا داشته باشد
شاید دیگر هرگز کسی مرا نداشته باشد هر چند داشته باشد
کاش جهان کمی حرف گوش کن تر بود
کاشها همه بذر بی ثمرند
اینجا خیابانها یک طرفه نیست ٬ دو طرفه نیست ٬ چند طرفه است .
اینجا هر که کاری را انجام نمی دهد نمی تواند که نمی کند .
اینجا موجوداتی هستند که از زنده ماندنشان تعجب می کنی .
اینجا همه داعیه دار چیزیند که خود به درستی نمی دانند چیست .
اینجا اینجاست .
عزیزترین عزیزانت از قلمت بدترینها را برداشت می کنند ٬ وای به حال قلم با دیگران .