حیَّ علی العزاء

حیَّ علی العزاء

فی ماتم الحسین

عطشان کربلا

پیچیده بوی غم

در کوچه های شهر

از داغ نینوا

إنّ الحبیب قد

قَتَلَ مَن عَشَق

فی الکرب و البلاء

معشوقه می‌کُشد

زان پس که می‌کِشد

در دام خود مرا

قال الإمام حق

مثلی یبایع قط

أمُّ الخبائث

بند هوی گسل

خیز از برای قسط

هرجا و هر کسی

أنظر و إبتهج

من قول قاسم ٍ

أحلی من العسل

گر مرد این رهی

دیگر بسَت سخن

فانی شو در عمل

زجر دانایی

برای احمق ماندن خیلی دیر شده است

برای شجاع بودن هم زود است

زیرا هنوز وقت زنده ماندن است