حیَّ علی العزاء

حیَّ علی العزاء

فی ماتم الحسین

عطشان کربلا

پیچیده بوی غم

در کوچه های شهر

از داغ نینوا

إنّ الحبیب قد

قَتَلَ مَن عَشَق

فی الکرب و البلاء

معشوقه می‌کُشد

زان پس که می‌کِشد

در دام خود مرا

قال الإمام حق

مثلی یبایع قط

أمُّ الخبائث

بند هوی گسل

خیز از برای قسط

هرجا و هر کسی

أنظر و إبتهج

من قول قاسم ٍ

أحلی من العسل

گر مرد این رهی

دیگر بسَت سخن

فانی شو در عمل