کمال انقطاع

سلام خدای مهربانم

در آغوشم بگیر

بیش از همیشه

که تنهایم

و جز تو کیست مونس تنهایی؟

بی‌کسم

و جز تو کیست یار بی‌کسان؟

بی پناهم

و جز تو کیست پناه بی‌پناهان؟

الهی مرا جز تو کسی نیست

و تنهاییم را

حجم حباب آشنایان نیز

پر نمی‌سازد

و نه سرسام رقابت قهرمانی هیچ

برهانم از آنان

و از خویش

و اوهام کم و بیش

و پناهم ده

در آعوشت

ای بهترین

بهترین هدیه زندگیم را

با دستان مهربانت

ببارانم

فهب لی کمال الإنقطاع إلیک!