هدیه تولد ( تکه یادداشتی از سطل زباله)

تو متولد شدی ٬ روزی که باید .

پدر شاد شد ٬ مادر خندید و جهان عوض شد زیرا دیگر تو در آن بودی .

بزرگ شدی ٬ اولین کلماتت یادت هست؟

بالیدی ٬ اولین گامهایت را فراموش نکرده ای؟

اولین روز مدرسه را چطور؟ یا اولین قدمهایت بر فضای دانشگاه ؟

تو ٬ تو شدی ٬ همانی که من به او علاقه دارم ٬ نمیدانم چگونه اما شدی آنی که هستی .

و اکنون مهم نیست کجایی یا چه و چه و چه ٬ مهم اینست که بی تو هرگزم.

دروغ نمیگویم لااقل فعلا .

مهم اینست که هم را میفهمیم و جالب اینجاست ٬ اینجاست که نفسهایت در جایی دیگر مرا با خود میبرد ٬ و حرکت دستانت نسیمی بسویم روان میسازد و .........

تولدت برایم مهم است زیرا مرا متولد کردی و محبت را که کم داشتم نصیبم .

تو بخشی از وجودم شده ای چیزی شبیه چشمانم .

زمانی فکر کردن به تو برایم سخت بود واکنون بی تو بودن حتی لحظه ای.

در میان اندیشه هایم و درست جلوی چشمم رژه میروی ٬ پیداست که خوب آموزش دیده ای چون خوب پا میکوبی و طبل بزرگ درست زیر پای راست ٬ و برای یک لحظه تفکر که در میانش نپری باید کلی تمرکز کنم .

اما اینها همه بهانه ای بود که بگویم دوستت دارم .

در ضمن زیاد این حرفا رو جدی نگیریا چون بی جنبه ای یهو جوگیر میشی .

عزیزم تولدت مبارک .

راستی یه هدیه واسه تولدت گرفتم که اگه هزار تا حدس بزنی تو هزارمیش هم این نیست البته تو که اصلا حدس زدن بلد نیستی .

فکر میکنی چی باشه ؟ اما خب فکر و تو ؟

نمیدونم برات بفرستم یا خودم بدم دستت ٬ نظر خودت چیه .

میترسم بزنه تو ذوقت ٬ اما خب اگه مثل بقیه واسط هدیه میخریدم که منم میشدم مثل بقیه .

راستی شاید بخوام نیمه رمضون واسه میلاد امام حسن بیام ابن بابویه .

با بد کسی دوست شدی ٬ بجا اینکه هی بره پارک و سینما یا تو کوهه یا قبرسون .

اگه دوست داشته باشی بیای اونجا .

راسی هر وقت رفتی کوه یه نفس عمیق بکش تا من برم تو دلت تو سینه ات و یادت باشه که این منم .

مواظب خودت باش .

از اون علامت یاهو که همیشه واست میفرسم .

خداحافظ .