الماس در عوض شن

ما زندگی به پای تباهی فشانده‌ایم 

تا قطره‌های آخر آن‌را چکانده‌ایم

از چشمه‌های ناب خدایی بریده‌ایم  

بیهوده خویش را به بیابان کشانده‌ایم 

الماس عمر در عوض شن بداده‌ایم 

عمری سراب به لبها چشانده‌ایم  

هر روز خانه بهر کسی وانهاده‌ایم

اینها بت است جای خدامان نشانده‌ایم