سلام آغاز ۸۸۸۸

نمی‌دونم از کی 

شاید یکسال پیش بود 

که با خودم درباره امروز فکر می‌کردم 

اینکه در چه حالی خواهم بود  

در چه شرایطی 

و با چه کسانی 

امروز همان روز است 

۸/۸/۸۸ 

و نزدیک غروب آفتاب 

دارم فکر می‌کنم به همه داشته‌هایم 

و تمام گذشته‌ام 

آرزوهایی که اکنون در میان دستانم هستند 

و خطاهایی که پایه‌های بنای آرامشم را می‌خورند 

کسانی که فکر می‌کردم تا ابد خواهند ماند نیستند

و انسانهایی هستند که نمی‌شناختمشان 

آشنایانی که غریبه شده‌اند 

و غریبگانی که دوست‌ 

دوستانی که از با آنها بودن به خود می‌بالم 

زندگی نو به نو 

سلام آغاز 

راستی ۸ چقدر شبیه چادر است 

چادر خلوت من و تو