پل جنبشها

گاهی به یاد آن پل تنهایی می افتم که دوتایی با هم روی آن می جنبیدیم تا خیس شویم

دلم تنگت است

و می دانم تو نیز دلتنگ منی

نیستی چون نخواستی

برای یک لحظه هم نمی توانم تحملت کنم

اما هر جا هستی خوش باشی

کلاهزرد دوشنبه 4 آذر 1387 ساعت 04:30 ب.ظ

نظرات 2 + ارسال نظر

فاطیما دوشنبه 4 آذر 1387 ساعت 07:40 ب.ظ

هر وقت که از دوری اش دلت گرفت . . .
آسمان یادت نرود . . . و دست هایت . . . .

نگین هستی پنج‌شنبه 7 آذر 1387 ساعت 12:00 ب.ظ

در رنجی که ما می بریم ، درد نه تنها در زخم هایمان ، که در اعماق قلب طبیعت نیز حضور دارد.در تغییر هر فصل ، کوهها ، درختان و رودها ظاهری دگرگونه می یابند ، همانگونه که انسان در گذر عمر ، با تجربیات و احساساتش تحول می یابد. در دل هر زمستان ، تپشی از بهار و در پوشش سیاه شب، لبخندی از طلوع نمایان است