گامهای آرام حق تا پیروزی نهایی

حق بار دیگر قدمی پیش نهاد و شیطان باچشمانی از حدقه بیرون زده و دهانی کف آلود پا پس کشید .
مهم نیست کجا
مهم نیست به دست چه کسانی
مهم حق است
و حقانیت

ایران کوبا لبنان پرو ویتنام ونزوئلا ....
مهم نیست کجا
مهم نابودی گام به گام پستی است

ما قرار بود نوکران حلقه به گوش و بندگان و شهروندان مطیع دهکدهای جهانی باشیم اما نه
ما طغیان کردیم ، سر باز زدیم ، حرفی نو زدیم ، و محکوم گردیدیم به فنا و له شدن به همین جرم ، اما ،
اما نابودی حق ممکن نیست
چرا ؟ نمیدانی چرا ؟
زیرا حق کشوری به وسعت همه ی جهان و زمانی به طول همه تاریخ و جایگاهی به گستردگی همه قلبهای پاکان عالم دارد .
و مگر نگفتند که : کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا

دوستی میگفت به ما چه مربوط ؟
خنده ام گرفت و گریه ام
خنده به واضحی جواب و گریه به ذهن او
جوابش را گرفت و قانع هم شد ظاهرا

اما حرف من چیست ؟
به من مربوط است همه عالم
اگر تروریستی در لندن بیگناهان را میکشد
اگر کودکی در آفریقا از گرسنگی میمیرد
اگر در جنوب شرق آسیا صادرات کودکان رواج دارد
اگر صهیونیستها اشغال میکنند
اگر سرمایه داران به گونه ای برنامه ریزی کرده اند که ما میخوریم و میخوابیم و جمع میکنیم تا بمیریم ، زنده ایم ام زندگی نمیکنیم ، نوکریم اما احساس اربابی داریم
به من مربوط است
همه عالم
هر جا حقی هست به من مربوط است ، باید یاریش کنم
و هر جا باطلی هست به من مربوط است ، باید نابودش کنم
و راهی جز این ندارم
قلبم اجازه ی زندگی را از من خواهد گرفت اگر جز این کنم .

باز هم پیروزی بزرگ حزب الله را تبریک میگویم ، و احساسم میگوید اینها گامهای نهایی است و نفسهای پایانی
گامهای نهایی حزب الله و نفسهای آخر حزب شیطان
که جاء الحق و ذهق الباطل ان الباطل کان ذهوقا

ما در این میان اما و در زمان خویش و کربلای اینباره کجای کاریم ؟
در کدام جبهه میجنگیم ؟
یار که ایم ؟
در انتخاب نهایی کدام گزینه را برخواهیم گزید
میتوان مطمئن بود ؟
تنها امیدوارم و دست به دامان حضرت دوست که در یاران حق جایی نیز برای من باشد
اگر همواره در راه نیکان نبوده ام در انتخاب نهایی راهی را برگزینم که پشیمانی ندارد
و آن راه حق است
دعایم اینست اگر مسلم ابن عقیل نیستم لااقل حُر باشم
که اگر جز این باشد شمرم و دور نیست که باشم اگر دستم نگیرند

بگذریم ، اینهم رشحه ای بود .
یا حق