با بنز یا با خر مرده همان مرده است!

جان چون برفت از تن

با زاری و شیون

آن دشمن دیرین

در کوی و در برزن

بر سر زند دستان

با ناله ی مستان

گوید ز اوصافی

وز خوبی و احسان

کاندر فلانی بود

او یار جانی بود

وانکس که یک شاهی

او را نداد هرگز

تا زنده بود اینک

می گوید از تشییع

با شوکت و عزت

از بردن مرحوم

با بنز تا مرقد

غافل که تا بودش

یاری نکرد او را

اینک چه توفیقی

با بنز یا با خر

مرده همان مرده است

پندار غیر از این

اندیشه ای مرده است

در بند دنیا و

بی روح و افسرده است

در زندگی خوش باش

غافل مشو هش باش

تا زنده ایم عشق است.