محرم - یکسالگی وبلاگ - زندگی نو به نو

محرم آمد ، ماه عشق ، ماه عشاق ، ماه مستی و سرمستی ، شور و جنون ، و به راستی این وادی را جز با سرعشق میتوان رفت ؟
عباس را میپرستم ، هر که هر چه میخواهد بگوید ، او خدای حامی من است. در دنیای خدایان یونان او را خدای اخلاق و معرفت باید نامید . خدایی که آپولون هم ، پای هم پاییش را ندارد .

---

 
یکسال پیش آمدم به پیشنهاد یک دوست . یکسال نوشتم و عوض شدم . یکسال تجربه ، یکسال تحول ، یکسال نگارش . دوستی ، دشمنی ، عشق ، فراغ ، همه را به من هدیه داد این فضای مجازی . مجازی ؟ آری اما حقیقی تر از دنیای واقعی و پاکتر از جهانی که در آن زندگی میکنیم . هر نفر شخصیت مجازی خود را دارد ، شخصیتی که نه دروغ میگوید ، نه مجبوری بزکش کنی ، و نه آنرا در پس هزار نقاب مخفی سازی . لا اقل ریا جایی ندارد . آن دوست دیگر نمینویسد ، اما من خواهم نوشت . اینجا عشق خود را یافتم ؛ انسان والایی که عشق ورزیدن را به من آموخت و صبر را به امید وصال ؛ و این چیزی بود که هرگز نداشتم ، آری صبر . اویی که تا آخر عمر به دنبالش خواهم بود تا روزی به هم برسیم و من و او دوباره ما شویم . از پنجره خواهم آمد ، با اسبی سپید ، دیوارها را خواهم شکست و خواهیم رفت ؛ به همانجاها که آرزوی من و توست . اما تولد یکسالگی ام مبارک .

---

زندگی یک تکرار خسته کننده است اگر نباشد خوشیهای کوچک به ظاهر بی اهمیت . افتادن یک برگ ، رقصیدن یک شقایق در باد ، شیهه ی یک اسب ، مستی یک بدمست پست ، قدم زدن با یک دوست ، مرگ یک رفیق ، ناز یک فاحشه ، شرشر آب رود ، رویش یک علف هرز و خودرو دم در گوشت فروشی ، چشیدن یک طعم نو ، دیدن یک منظره هوس انگیز ، فرو رفتن زیر آب سرد ، پریدن از ارتفاع به پایین ، سرزنش مادر ، طعنه ی پدر ، آزار برادر ، احساس گرمی شعف افزا ، نسیم سردی بر پشت ، پرواز یک پرنده ، لرزش یک بدن ، دویدن تا مرز بیهوشی ، پوشیدن یک لباس نو ، احساس آرامش مطلق ، خنده ای ازته دل ، نواختن یک ساز ، خواندن یک ترانه ی جلف زیر لب ، سپردن خود به موج دریا ، و مردن .
چهار چیز است که انسان را از ورطه تکرار میرهاند ؛ هنر خدا ، هنر انسان ، عشق ، دیوانگی .
و این هر چهار ، یک چیز است . کو چشم دل ؟